Na die symbolische eerste steen kwam de rest. Ze gaan snel ophoog en dan na het plafon komt de verdieping. De volgende keer zal ik het proces van bouwen beschrijven maar nu kan je kijken naar de foto’s.
Deze mannen zijn harde werkers, niet in de laatste plaats bepaald door het hoge aantal werklozen. Geen goed werk… geen baan.
[lang_nl-nl]Tegen de drie van de vier miljoen mensen in Nairobi (andere bron zegt 60%) leeft in een krottenwijk en dat op ongeveer 6% van het land. In deze wijken is ongeveer van de arbeidsgeschikten 50% werkloos. 80% daarvan is minder dan 34 jaar oud. En de mensen die werken, doen dat in vooral ongeschoolde banen. Eigenlijk zijn cijfers over de slums per definitie bij benadering, want het is bijna onmogelijk om ze zelfs te tellen.
De mensen zijn dus blij om een baan te hebben, maar zullen na die baan weer moeten zien te overleven tot de volgende baan. Wij betalen ze een redelijk loon, maar ze werken lange dagen, zes dagen in de week en het werk is zwaar. Ondanks dit zijn ze over het algemeen goedgehumeurd en opgewekt. Ze zijn ook dankbaar om te mogen werken aan dit project en de meeste zien het als goed voor de gemeenschap en dat zij daar een onderdeel van zijn.
Je kunt je misschien voorstellen hoe gemakkelijk het is om vast te komen zitten in armoede. Je ouders waren waarschijnlijk voor een groot deel van hun leven werkloos, alsook de meeste mensen om je heen en je heb zelf ook niets andere gekend. De basisschool is misschien ‘gratis’, maar de kosten (uniforms, schoenen, boeken, maaltijden op school) zijn dat niet. Dit is vaak onoverkomelijk. Geen onderwijs, geen toekomst.
En dan komt het verlangen om verlichting te vinden – lijmsnuiven als je jong bent, en als je ouder wordt slechte alcohol (hoog percentage van de giftige methanol) – al wordt je waarschijnlijk niet oud, want het zal je doden. Kinderprostitutie en verkrachting zijn een zeer groot probleem. Op elk moment is rond een ongelofelijke 50% van alle meisjes tussen de 16 en 25 zwanger!
Dit maakt voor de ‘mentaliteit van armoede’. Het is vaak hooguit overleven en het lijkt hopeloos. Geen geleerde vak, dus hard werken voor weinig geld – als je werk kan vinden. Geen spaarcenten en geen toekomst. Je zit vast, er is geen weg uit de ellende.
Maar dan zijn er ‘de anderen’. De mensen die het aankunnen, de mensen die wel werk vinden. Veel van de vrouwen maken schoon bij beter gesitueerden of hebben een andere baan buiten de sloppenwijk. Er zijn veel banen in veiligheid: bij winkelcentra, bij de toegangshekken tot de parkeerplaats of de ingang, nu meer na enkele terroristische aanvallen.
Er zijn beveiligers bij de toegangen tot de betere wijken, bij overheidsgebouwen en grotere bedrijven. Geen goedbetaalde banen, maar wel een baan. Er zijn er ook die een betere baan hebben, maar kiezen om in hun wijk te blijven wonen. Ze hebben daar vrienden en familie, het is hun leven.
Dat zijn de mensen in mijn beleving: goedgemanierd, beleefd, vriendelijke, gelukkige mensen. Ze begrijpen dat hun kinderen een goede opvoeding moeten hebben en goed onderwijs. Dat ze een toekomst hebben. Het is een plezier en een eer om met ze te werken.[lang_nl-nl]
Click on the picture to enlarge and then use the arrows on the right of the pictureto see the rest.
Hit Escape to return.
